Danimarka’da İnsan Kütüphanesi (Human Library) adında bir kütüphane kurulmuş. Bu kütüphanenin diğerlerinden farkı, hikâyesini okumak için kütüphaneden bir kitabı değil, gerçek yaşam tecrübelerine sahip bir insanı ödünç alıyor olmanızmış. Yarım saat boyunca, bir politikacı, bir şizofren, bir din adamı, bir köpek bakıcısı, bir evsiz vb. ile bir masada karşılıklı oturuyor, onun hikâyesini dinliyor, hayatına dokunuyor ve hiçbir toplumsal baskı hissetmeden, cahil, ön yargılı ya da aptal görünmekten korkmadan ona sorular sorabiliyorsunuz. Böylece kendi hayatınızdan çok farklı hayatlar yaşayan insanlar ile bir bağ kurup empati yapma imkanı buluyorsunuz.
Olağanüstü fikir, 2000 yılında Danimarka’da gerginliklerin yol açtığı gençlik şiddetini azaltmak amacı ile geliştirilmiş. Daha sonra bireyler arasındaki anlayış ve empatiyi geliştiren uluslararası bir proje haline gelmiş. Kendilerini dünya çapında bir sosyal değişim hareketi olarak tanımlıyorlar, sloganları ise “Kitabı kapağına göre değerlendirmeyin”.
1961 yılında yayınlanan Ahmet Hamdi Tanpınar’ın “Saatleri Ayarlama Enstitüsü” adlı romanında, insanın gerçek öğrenmesinin ancak ve ancak başka bir insanla gireceği iletişimle mümkün olabileceğini savunmuştur. Tanpınar yaşasaydı, insan kütüphanesi projesini duyduğunda, bunu 40 yıl önce düşünmüş olduğunu söyler miydi bilemiyorum tabii :)
Not: Bana böyle fikirlerle gel insanlık :)
Paylaş
BUGÜN NE ÖĞRENDİM? #14
4/
5
Oleh
Elifobya
